Çavuş Dayının kızı Fatma'nın oğlu
Şair Mertcan YALÇINKAYA
KANAATKÂR
Nasıl olduğumu soruyorsan;
Biraz kırgınım, bir miktar üzgünüm,
Hafiftende aşık...
Gözlerin kadar kara bu gece
Yokluğun kadar acı verici olmak zorunda mı?
Seni sadece sen olarak gören değilde;
Sende bir ben bulmak zorunda mıydım?
Kayıtsız kalamaz mıydım sanki?..
Burdan çok uzaklarda aşkın olmadığı bir yerde;
Sesindeki ince buğudan uzak kalamaz mıydım?
Ne olurdu sanki, ben; “ben”siz olamaz mıydım?
Mertcan YALÇINKAYA
26-07-2013
KUTLU DOĞUM
Ne kutlu bir doğum bu
Yeryüzü nurla doldu
İslam’ın Peygamberi;
Hz. Muhammed oldu.
Ne büyük bir şeref bu
İnsanların en olgunu
Dünyaya teşrif edip
Kalbimizi nurla doldurdu
Nur yüzlü can Peygamber
Senin kokun misk-ü amber
Bir gülsen iki cihana bedel
Bize de sancağın altında yer ver.
Mertcan YALÇINKAYA
23.04.12
SEN
Güneşe ihtiyacım yok benim
Ben senin sevginle ısınıyorum
Aya ihtiyacım yok benim
Ben senin gözlerinle aydınlanıyorum
Kuş tüyü yastığa ihtiyacım yok benim
Ben senin pamuk ellerinde uyuyorum
Görmeye ihtiyacım yok benim
Ben senin aşkınla yol buluyorum
Hayale ihtiyacım yok benim
Ben gerçek seni yaşıyorum
Mertcan YALÇINKAYA
23-04-13
BAŞKASI DEĞİL SADECE O
Zifiri karanlıktı o gece,
Karşımda O’nu gördüm sanki bir kraliçe.
O an aklımdaki tek bir hece;
Şu an karşımdaki kraliçe.
Daha da boğucu olmaya başladı gece,
Bulutlar kapladı etrafı sinsice,
Bir an baktım gitmiş O kraliçe.
Bir an sordum kendime;
Kimi istiyordum kalbime?
Başkası değil sadece O.
08-12-2010 Mertcan YALÇINKAYA
OLAY GÖZLERDE BİTER
Gözler kesişince bir an,
Olay çözüldü demektir.
Gözlere baktığın anda:
Sadece O renklidir.
Gerisini görmez gözler;
Sadece onu sayıklar dil,
Sadece onu duyar kulak,
Ve O’nun küçük bir gülümsemesi;
Dünyaya bedeldir
Kısacası demek istediğim;
Olay gözlerde biter…
08-12-2010 Mertcan YALÇINKAYA
GÜZELDİR HAYAT
Yakamozlar saçıyordu etrafına fenerim,
Gölge oyunları izliyordu gözlerim.
O’nu gördüm karşımda; yürürken gecenin boğucu karanlığına.
Âşık mı oldum diyerek yeniden baktım ona,
Ayağı kaydı batakta; o an düştü kucağıma.
Söndü fenerim heyecan dorukta,
Kalbim deli gibi çarpıyor sanki erdim muradıma.
Fenerim yeniden başladı etrafı tek tük hisse.
Olmadı diyemedim O’na, olmadı ne işse.
Kalktı kucağımda ve döndü köşeyi,
Kalbimdeki çarpıntı bir anda dindi.
Fenerimin ışığı bitti, o an anladım ki kalbim parçalandı gitti.
08-12-2010 Mertcan YALÇINKAYA
AŞK PINARI
Su içmek istiyordum kana kana,
Sadece ihtiyacım vardı küçük bir pınara,
Bir an daldım senin olduğun rüyaya,
Kaybettim kendimi senin dünyanda;
Kalmak için bu rüyada,
Dua ediyordum Allah’ıma.
Gezerken bir pınar gördüm dünyanda;
Uyandığımda sanki su içmiştim doyasıya,
Anladım ki Aşk Pınarı’ndan içtim suyu kana kana…
08-12-2010 Mertcan YALÇINKAYA
ABİME
Canım abim iyi ki doğdun,
Her zaman neşeli oldun,
Ne kırdın ne incittin,
Sen benim biricik abimsin.
Sever seni tanıyan herkes,
Senin gibi adam nasıl sevilmez.
Benim abim kimseyi üzmez,
Büyükleri sever küçükleri sayar onu.
Adın Bahadır senin,
Adın gibi sende yiğitsin.
Yüz akımız gururumuz sensin,
Seni seviyoruz bilesin.
Ağabeyciğim iyi ki doğdun,
Kalbin neşe ile dolsun.
Ailemizin gururu,
Elmasımızsın sen.
Sen bilesin ailen senle,
Yüreğimizdesin o gülüşünle,
O efendi yürüyüşünle,
Sen hep bizimlesin.
Ağabeylerin bir tanesi,
Ailemizin yiğidi,
Mutlu ol,
Her zamanda öyle kal…
Abi senin için kaç tane şiir yazsam az kalır.
Doğum günün kutlu olsun…
Mertcan YALÇINKAYA
07-10-2010
YAŞAM SEBEBİM
Gözler onu görüyor,
Kalp onunla çarpıyor.
Bu dil O’nu sayıklıyor,
O en büyük yaşam sebebim.
Gözyaşlarım dinmiyor.
Belli değimli aşkım,
Her satırda onu vurguladım.
Ya O’suz anlarım;
Benim en soğuk sabahlarım.
08-12-2010 Mertcan YALÇINKAYA
DÜNYA HAYATI
Topraktan geldik, ona döneriz
Dünyadan yavaşça göçüp gideriz.
Bilmem neydem nası ederiz,
Yok, yok yolu yok göçüp gideriz…
İnsan fanidir bunu bilmeli,
Ona göre davranıvermeli.
Götürse zenginler götürür derlerdi;
Zenginlerin kefenide her insan gibi…
Dünyamı malı dünyada kalır,
Geriden gelen nesil faydalanır.
Dünya bitti yolcu yolunda gerek,
Dönüşü olmayan yola girek…
Mertcan YALÇINKAYA
HAYATIN İÇİNDEN
Hayatın içinden olan şeyleri,
Görmek anlamak kolay mı sandın?
Sana biraz zor gelirse hayat,
Çırpınıp sıyrılmayı kolay mı sandın?
Hayatta her gün zinde olmayı,
Sen bu hayatı oyun mu sandın?
Aşk bir hayat olur mu sence,
Sen sadece insana mı âşık olunur sandın.
Daha sen küçüksün bir şey görmedin,
Sen bu hayatı kolay mı sandın.
Elbet bir gün yılar, bıkarsın derlerse,
Sen onlara aynen şöyle de;
Sen beni yılacak birimi sandın!
Mertcan YALÇINKAYA
RAMAZAN
Onbir ayın sultanı,
Geldi Ya Şehri Ramazan.
Müslüman tutar oruç,
Bilen birde okur Kur’an.
On bir ayın sultanı,
Ne güzeldir Ramazan,
Mutlu geçen o bir ayda,
Tut oruç oku Kur’an.
On bir ayın sultanı,
Geldi ya Şehri Ramazan…
Mertcan YALÇINKAYA
HAYAT
Hayat böyle güzel,
Olduğum yerde her şeyimle,
Hayat böyle güzel,
Sevdiklerimle hep birlikte.
Hayat böyle güzel,
Şiir aşkı hep içimde,
Hayat böyle güzel,
Şiirle hayat bulunca.
Hayat böyle güzel,
İçinde aşk olunca…
Mertca YALÇINKAYA
Bünyamin amca sevgiler sana.
Ütük zor bulur senin gibilerini.
Ne iyi insansın sen,
Yardımsever, her zaman içten.
ALLAH razı olsun senden.
Met eder her kişi seni.
İnşallah istediğin olur,
Nimetin hep bol olur.
İlmin aklın sağlıklı kalır,
Lafların neşeli kalır.
Temiz kalbin, güler yüzün,
En iyi şekilde kalır,
RABB’im seni her zaman korur…
Mertcan Yalçınkaya
EN İYİ ZAMAN: ŞİMDİ
En iyi zaman şimdi,
Her soruda, her cevapta.
En iyi zaman şimdi.
Her selamda, her kelamda
Hiç yüzüstü olmamak için,
Kendini savunabilmek için;
En iyi zaman şimdi…
Mertcan Yalçınkaya
ÜTÜK AŞKI
Ütüğe aşığım ben,
Temiz insanları yüzünden.
Ütük bana sanki Paris,
Kim derdi Ütük olur Paris.
Âşık olan başka görür.
Şairin Ütük aşkı var.
Kimsede yok eşi benzeri;
Irmaklardan coşup akan aşk.
Mertcan Yalçınkaya
ATATÜRK-1
Beni gördün mü Atatürk?
Aramızda kalmasın engebe,
Gör beni Atatürk,
Duy beni.
Sımsıkı tut elimi,
Görelim birbirimizi.
Haydi, tut elimi
Duyalım birbirimizi.
Atam geleyim yanına,
Öpeyim elini.
Sarılayım sana,
Geleyim ki yanına.
Atam geleyim yanına,
Paylaş sırlarını benimle.
Konuşayım seninle,
Geleyim ki yanına.
Atam geleyim yanına,
Gidereyim hasretimi.
Göreyim bir kere seni,
Geleyim ki yanına.
Atam geleyim yanına,
Beni büyüt yanında.
Görsem bir kere seni,
Geleyim ki yanına
Mertcan YALÇINKAYA
ATATÜRK-3
Atam seviyor musun beni?
Ben seviyorum seni.
Biliyorum…
Sende beni seviyorsun.
Çünkü sen seversin çocukları,
Onlarda seni sever.
Sevgisinin daha fazlasını,
Gösterirler.
Sen çocukları seversin
Onlarda seni sever.
Her mısrada…
Her satırda…
İçini döker,
Yalnız şair.
Her konusu senle olsun ister,
Her yalnız şair.
Her konusu senle olsun ister.
Şiir yazarken,
Her yalnız şair.
Senle bütünleşince,
Her isteği olur,
O yalnız şairin.
Mertcan YALÇINKAYA
ATATÜRK-4
Elimi tut Atatürk,
Hem de sımsıkı tut.
Sakın bırakma beni,
Bağlı kalayım sana,
Hiç ayrılmayayım senden,
Beni bağla kendine.
Hem de sımsıkı bağla,
Beni yolundan esirgeme.
Isıt içimi Atatürk,
Sakın bırakma beni.
Sakın bırakma,
Beni bırakma Atam.
Ayrılamam senden,
Ben kendimi senin yoluna adadım,
Çünkü sen benim idolümsün,
Ey Mustafa Kemâl.
Mertcan YALÇINKAYA
AŞK
Her zaman birine olunulmaz âşık,
Sanata mesleğe de olunulur âşık,
Şiire aşk…
Mısraya aşk…
Aşk bağlanmaktır…
Ta gönülden…
Tutulmaktır…
Aşk…
Sevgi ile bağlanmaktır aşk.
Aşk’a âşık olmaktır aşk…
Sevmek sevilmek değildir hep aşk
Şiir’e tek taraflı bağlanmaktır aşk…
Mertcan YALÇINKAYA
HAYATIN ŞİİRİ
Hayat şiirden ibaret,
Her satırda…
Her mısrada…
Hayat ve şiir aşktan ibaret.
Hayatın şiirini yazdık,
Hayatı şiire uyarladık.
Hiçbir zaman şiirden;
Yani hayattan kopmadık.
Hayatı seviyoruz,
Şiirden kopmuyoruz.
İçimizdeki ateşle;
Hep şiir yazıyoruz!!!
Mertcan YALÇINKAYA
BİÇARE
Karşımda var bir biçare
Derdine arar dermane
Derdine derman bulana
Dua eder masumane
Biçareye yardım ettim
Hayır, duasını alıverdim
Yardımın sevabını
İşte kazanıverdim.
Mertcan YALÇINKAYA
CANIM ANNEM
Annem,
Benim canım annem.
Her zaman beni yoldaş;
Yoldaş sayan annem.
Annem seni çok seviyorum,
Kollarında büyüyorum.
Senin yanında kendimi,
Güvende hissediyorum.
Ben doğduğum andan beri,
Seni anam biliyorum.
Sen olmadığın zaman,
Seni bulmak istiyorum.
Sen öpmediğin vakitte,
Kendimden soğuyorum.
Kendimden soğuyunca,
Seni sevemiyorum.
Anne seviyorum seni,
Yalnız bırakma beni…
Bir ömür boyunca,
Doya doya öpebileyim seni
Mertcan YALÇINKAYA
GÖRMEK
Görmek gerekmez dünyayı,
Aşkla bağlanmak gerek.
Aşkı olmayanın;
Haline ağlamak gerek
Mertcan YALÇINKAYA
ÇALIŞMAK
Çalıştım,
Kazandım.
Temelimi ben attım,
Yolumu aydınlattım.
Önüm kolaylaştı,
Işığım dağlar aştı.
Işığımı görenler,
Elbet ki yolda şaştı.
Çalışkan dağlar aştı,
Tembeller yolda şaştı.
Yükseldiğimi görünce,
Herkes kapılar açtı.
İçim sevgiyle dolu,
Bu yüce Ata yolu.
Çalıştıkça kazanır,
En büyüktür Türkoğlu
Mertcan YALÇINKAYA
BEN ŞAİRİM
Şairliğim dillere destan,
Mest olurum şiir yazdığım an.
Ben şairim bunu bilin,
Sizi mest edebilirim.
Bu aşk içimde yanıyor,
Bu aşk herkese nasip olmuyor.
Beni dinleyen mest oluyor,
Mest olan şiir yazıyor.
Şairlik içten geliyor,
O halde ben bir şairim.
Bende birine mest oldum adı:
Mehmet Akif Ersoy.
Ey Mehmet Akif!
Artık seni anlıyorum,
Şair şiiri;
Her yerde yazabiliyor.
Mertcan YALÇINKAYA
SEVMEK BİR BAŞKA GÜZEL
Sev sevmek güzeldir gardaş…
Herkes sevilmek ister arkadaş!
Hadi sende sevdiklerinle kucaklaş.
Eminim dostani bir el uzanır;
Sevelim sevilelim diye haykırır.
Sevelim sevilelim…
Bu dünya kimseye kalmaz.
İnsanlar nefretten hoşlanmaz.
Sevmek sevilmek gerek,
Bu dünyada her an hep.
İnsan sevgiyle yaşar,
Zorlukları böyle aşar.
Kalplere sığmaz taşar,
İnsan ne ile coşar?
Elbet sevgiyle coşar.
Sevgi, sevgi, sevgi!
Olmayan insan var mı sanki?
Bence olmaz ama vardır belki.
Cevapsız soruların içinde;
Bu da var sanki.
Birbirimiz kırmayalım,
Sevgiyle yaşayalım.
Bu sevgiyi paylaşalım,
Kinsiz bir yaşam sürelim,
Ömrümüz boyunca.
Mertcan YALÇINKAYA
ŞAİR
Ustâdım Mehmet Âkif Ersoy’a:
Şiir yazmaya başladığım an
Beynimde kıvılcımlar koptu
Şairliğimin başlangıcında
Her şeyin payı oldu
Dank etti beynim o an
Herkesin şair olabileceği
Ben şiir yazıyorum ustâd
Eğer beni görüyorsan
Gurur duy!
Baytarken şair oldun dedin:
Nerde var bu ahval!
İlk şiirimi yazdığımda
Esinlendim şiirinden
Gerisi kendinden geldi
Akan bir nehir gibi
Bir gün buluşuruz elbet
O gün için Mertcan sabret
Yumurcak diye kafanı okşar
Ustâdın bir gün elbet
Mertcan YALÇINKAYA
SOKAK
Bir gün çıktım sokağa,
Bakındım etrafıma.
Tüm arkadaşlarım, tüm dostlarım,
Bir an göründü karşımda.
Fakat bakınca loş duvarlar karşımda.
Sessizliğe büründü sokak,
Neden acep gidip bakak.
Yollardan su gibi akak,
Niçin sustu acep sokak?
Sokağımı ben çok sevdim,
Her şeyini sebep gösterdim.
Bu sokağı bırakmam dedim.
Çünkü kalpten bağlanıverdim.
Mertcan YALÇINKAYA
ŞAİRLİĞİMİN BAŞLANGICI
Her şey bir performans ödeviyle başladı
Benim yıldızlığım orda parladı
Herkes şiirlerime hayran kaldı
Emekleme dönemim başladı
Ateşim kor olmaya başladı
Korum alevlenip parladı
Herkes şiirlerini benimkiyle
Yarıştırmaya başladı
Çevremde şair oldum
Şiirden şiire kondum
Şiir delisi oldum
Kalktım yürüdüm
Şiire âşık oldum
Küçük Mehmet Âkif yerine kondum…
Mertcan YALÇINKAYA
YILDIZLAR
Yıldızları izledim bu akşam,
İç çekerek hüzünlü bakaraktan.
Etrafı kaplayan binalardan,
Görünmeyen yıldızlardan…
Ah ne ziyan, ah ne ziyan
Yükselip tutsam yıldızları,
Ne kadar içten, pek tasalı.
Gökler anlatamaz derdini beşere,
Beşer anlam vermez göklerin diline.
Sanki beşer konuşur laf-ı fuzuli,
Beşer* gökleri anlayabilmeli…
Beşer göklere ilgi göstermeli…
Göklerle ilgilenmezsek gelmeyen yağmur hak,
Beşere bu müstahak!
Birde gelmezse yağmur, bolluk, bereket
İşte şu atasözünü söylemek gerek:
Beşer şaşar.
Önemli olan aya, yıldızlara, gökyüzüne;
Uyum göstermek.
09-07-2010 Mertcan YALÇINKAYA
SOĞUK SABAH
Cama vuran yağmurla,
Esen yel fırtınayla.
Yağan kar dolayısıyla,
Hâlâ soğuk sabah…
Senin aşkın olmayınca,
Bu ellerim boş kalınca.
Ellerimiz buluşmayınca,
Hâlâ soğuk sabah…
10-07-2010 Mertcan YALÇINKAYA
ZAMAN
Zamanı iyi kullan,
Ders çalış, kitap oku heman.
Sorunları sil at kafandan,
Her zaman hayata odaklan.
İyi değildir boş duran,
Daha iyi boş çalışan.
Zamanı iyi kullan,
Gözden düşüp, alçalmayan
Hiç bir türlü yılmayan.
Vakit nakittir diyen,
Yeni nesiller gerek!
10-07-2010 MertcanYALÇINKAYA